Najważniejszy plik Korei Południowej

Kolejni trzej niesamowici nauczyciele. Kolejna porcja ich niesamowitych zachowań, opowiadań i powiedzonek. Tak naprawdę to właśnie dzięki takim gwiazdom w szkole jest jakoś sympatyczniej.

Technikum Mechaniczne Nr 2 w Łodzi.

Profesor od technologii, który czasami miał następujące pomysły:

Kiedy ktoś nie potrafił odpowiedzieć na jego pytanie musiał chłonąć wiedzę do końca lekcji, a polegało to na tym, że stał na środku klasy z otwartymi ustami i nie mógł ich ani na chwilę zamknąć. Jakimś dziwnym trafem po takiej lekcji delikwent znał odpowiedzi na większość pytań.

Zajęcia często odbywały się od godziny 7.30 i czasami, jak to w naszym wieku, zdarzało się nam spóźnić. Profesor Ż. takiemu delikwentowi kazał myć się w zlewie na końcu pracowni bo: "Pewnie nie zdążyłeś się umyć, tak się spieszyłeś na lekcję technologii".

Na pierwszej lekcji z rzeczonym profesorem kazał nam wyrzucić wszystkie zeszyty grubsze niż 16 kartek w ramach oszczędzania papieru. Przez cały rok musieliśmy się zmieścić w takim zeszycie i o dziwo większości z nas ten manewr się udał. Jak tylko ktoś zrobił margines w zeszycie to dostawał wielką awanturę, że marnuje 1/7 kartki i opowieść o lasach i produkcji papieru trwała całą lekcję.

* * * * *

W VI LO w Białymstoku

Przesłynna polonistka, pani prof. Z. Jej teksty są już od pokoleń (!) uczniów zbierane w zeszytach. A to tylko niektóre z nich:

Uwaga! Zaraz obejrzysz drastyczne sceny z wymęczonymi zwierzętami, nie oglądaj jeśli jesteś zbyt wrażliwy na okrucieństwo... Ani chybi, to król Lew zwołał wszystkie zwierzęta i zrobił jakąś niezłą bibkę w weekend.

Każde państwo posiada pliki, które są bardzo ważne dla milionów obywateli. Tajne listy, kody do głowic nuklearnych, spisy agentów czy rządowych akcji militarnych.
Najważniejszy plik Korei Południowej, na punkcie którego każdy obywatel ma obsesję i wywołuje on u niego radość, płacz, niedowierzanie, zdumienie i zachwyt został stworzony w roku 1998 i po szeregu aktualizacji ma teraz jedynie 88 megabajtów… Tak niewiele danych, które mogą tak wiele. Tym jednym z najważniejszych elementów ich życia jest…

...plik instalacyjny StarCrafta.

StarCraft opanował Koreę doszczętnie. Z 9,5 miliona kopii sprzedanych na całym świecie, 4,5 miliona trafiło do Korei. Progaming (zawodowe granie) rozwinął się do tego szczebla, że transmisje z meczów oglądają tysiące ludzi przed telewizorami i na stadionach.

Na scenie ustawione są dwa kosmiczne boksy, w których gracze będą toczyć walkę o sławę i honor. Wokół nich są tysiące ludzi, którzy kibicują swoim idolom. Trzymają transparenty, krzyczą i modlą się o wygraną swojego zawodnika.

Oczywiście najlepsi gracze nie mogą mieszkać w domu, gdzie odciągałyby ich od grania różne obowiązki i zmartwienia, jak nauka czy zmywanie garów. Najlepsze drużyny mają swoje domy treningowe, w których pod okiem trenera wszyscy ładnie grają w StarCrafta. Na czas pojedynków zakładają stroje rodem z wyścigów F1.

Cały czas towarzyszą im plakaty z ich zdjęciami oraz trofea żeby nie zapomnieli jacy są świetni.

Fajnie, ale co im po tym? Jednym z najbardziej znanych graczy StarCrafta jest Lim Yo-Hwan, szerzej znany jako SlayerS_`BoxeR`. Ubóstwiany przez nastolatki, które zrobiłyby dla niego wszystko (może mieć to związek z jego nadzwyczaj szybkimi paluszkami, które muskają myszkę ponad 400 razy na minutę).

Piękny, prawda?

Oczywiście jest też masa psychofanów, którzy nie wiedzą czy woleliby się z nim przespać, czy zagrać partyjkę.

Firebathero również jest uwielbianym przez Koreanki graczem. Świetnie gra, wygląda nieźle jak na nerda i rusza się niesamowicie.

https://www.youtube.com/watch?v=9tAFarZ_n6g

Dla zainteresowanych, transmisja dogrywki w finale rozgrywek o tytuł najlepszego zespołu progamingowego w Korei

https://www.youtube.com/watch?v=73M-xN8vI84

Granie w StarCrafta wydaje się być całkiem niezłą inwestycją. Topowi gracze zarabiają około 900 000 złotych rocznie. Biorąc po uwagę fakt, że grę można wyhaczyć z allegro za 13 zł, jest to świetna propozycja dla bezrobotnych!