Sprawa jest taka: muzułmanie podobnie jak żydzi i chrześcijanie wierzą, że Jezus istniał, ale nie wierzą, że był kimś ważnym. Czyli wierzą, ale nie wierzą... gdzie tu sens? Najlepiej wyjaśnić to za pomocą nowoczesnej metafory.

Pomyślcie o tym jak o filmie. Pierwszą częścią jest Tora (Stary Testament), a Nowy Testament jest kontynuacją. Wtedy pojawia się Koran i do tego ostatniego odnosi się tak, jakby tamten w ogóle nie powstał. Co prawda pojawia się tam Jezus, ale nie jest już główną postacią, a Mesjasza w dalszym ciągu nie ma.

Żydom podoba się pierwsza część, ale ignorują kolejne, chrześcijanie uważają, że powinno się pooglądać pierwsze dwa, za to trzeci się nie liczy, muzułmanie myślą, że trzeci jest najlepszy, a mormonom tak spodobała się druga część, że zaczęli pisać własną fanowską interpretację, która nie pasuje do ŻADNEJ części kanonu.

Masz  jeszcze jakieś wątpliwości?