Dzieci i żona o finanse nie muszą się już martwić
https://www.gofundme.com/rescue-on-nanga-parbat

:tilliatillia

Z cyklu "znajdź różnicę": "nie powinni" a "nie mają prawa".

Wyciągnij wnioski.

:herofan
No i w ten sposób facet nawet prawdopodobnie nie żyjąc pomógł zadbać o przyszłość rodziny z drugiego końca świata. A dzieci pewnie będą miały teraz mnóstwo wujków i cioć związanych z górami.

Kto jest teraz praktycznym lekkoduchem i kogo rodzina będzie cierpieć głód czy brak edukacji?

Odchodząc od tematu Himalajów dzisiaj 15 rocznica
https://on.interia.pl/historia/news-pietnascie-lat-po-tragedii-pod-rysami-czas-nie-uleczyl-ran,nId,2514124

:klaudi A ja powiedziałbym trochę inaczej. "Możesz oceniać, jeżeli znajdujesz się w przybliżeniu na podobnej pozycji co oceniany." Dlatego właśnie uważam, że mogę nazwać wyruszenie na tę wyprawę głupotą, ale już nie ośmielę się skrytykować decyzji jaką podjęła jak-jej-tam francuzka na górze, w sytuacji kryzysowej.

No to ja oceniam P. Tomasza na takie naciągane 3-.

:jaremcio no dokładnie. Masz racje. Tym bardziej, że jak wspominałem, to praktycznie każdy w sytuacji ekstremalnej nie zareaguje tak jak sobie to z góry zaplanował. No po prostu się nie da i tyle. Chyba, ze ktoś jest przeszkolony i reaguje instynktownie, ale to i tak nie w sytuacji, kiedy natura wyzwala w człowieku pierwotne instynkty.

Ojciec powiedział mi kiedyś: "Załóż kurtkę, bo jest zimno", a babcia często w styczniowe noce mruczała "idzie luty, podkuj buty".

Z racji, ze to forum opiera się głównie na dyskusji i ocenianiu proponuję je zamknąć.

Bardzo proszę, nie oceniajcie kobiety sprzedającej wam bułki, kiedy zapomni złapać przez woreczek. Nie stoicie po drugiej stronie lady.
Nie oceniajcie włosów sąsiadki.
Nie rozstrząsajcie moralnych wyborów Seby, który zapyta was, czy macie jakiś problem. Może on miał większe problemy od was i ma do tego prawo.
Nie..., ej mogę tak długo

Uprośćmy sprawę.

Facet lubił chodzić po górach -> poszedł -> nie wyszło -> Media zrobiły z tego narodową tragedię -> wszyscy się wypowiadają.

Nie różni się to absolutnie niczym od komentowania sportu, obrad sejmu, wyboru kapelusza przez Kim Kardashian.

Moralnie nie różni się niczym, od oceny zamachów, przebiegu wojny, uchodźców i aborcji. Wszyscy mają dokładnie takie samo prawo do komentowania, bądź nie komentowania. Wyrażania opinii gówno wartych, mniej gówno wartych, bądź oświeconych.

Jeżeli zamarzę sobie, żeby co tydzień smarować się masłem i ślizgać nagim dupskiem po kaktusach, to moja sprawa.
Jeżeli ktoś z was o to zapyta, to odpowiem - "wiecie, lubię smarować się masłem i ślizgać nagim dupskiem po kaktusach".

Nie odpowiem: "Nigdy nie zrozumiecie jak to jest natrzeć się masłem i ślizgać nagim dupskiem po kaktusach", ewentualnie "Wy tam w waszych ciuchach na wygodnych siedzeniach nigdy nie oceniajcie nas, samotnie ślizgających się na masełku po kaktusach".

I jeszcze jedno. Istnieje coś takiego jak ocena ryzyka. Istnieje w ubezpieczalniach, istnieje w BHP. Ocena ryzyka jest faktem. Dajmy na to, ze maszasz 1% szans, że zginiesz jadąc w Bieszczady. Nawet jeżeli będziesz jeździć tam co tydzień to zwiększysz tą szansę minimalnie. Za to szansa, że zginiesz idąc na Mount Everest, nawet jeżeli zrobisz to raz w życiu jest zdecydowanie większa.
Śmiem zatem twierdzić, że jako zapalony filatelista mam zdecydowanie mniejszą szansę zaciąć się śmiertelnie kopertą w ciągu najbliższych 80 lat, niż koleś, który raz w życiu zechce zejść na dno rowu mariańskiego.
Wydaje mi się zatem, że ocena ryzyka to raczej sprawa matematyki i statystyki, a nie opinii mojej, waszej, lub kogokolwiek innego.

Jako ojciec Mateusz chciałbym również zauważyć, że już prawie 30 lat udało mi się nie zginąć w górach Nangar blabla vs Ja - 1:0.

Lepiej dla wszystkich: dla Tomka, jego żony, dzieci, siostry i dalszej rodziny, a także dla jego znajomych i kolegów pasjonatów gór, gdyby oddał swoje życie górom, które tak bardzo pokochał niż gdyby zaćpał się na śmierć. On wie, co to nałóg narkotykowy, przeszedł trudną, a może i najtrudniejszą drogę życiową, aby się z tego wyzwolić i utrzymać to - tu już wielki szacunek dla niego.
Zamiast dalszego ćpania wybrał góry i musiał w te góry chodzić, bo widział w tym ratunek dla siebie i dla rodziny także. Tak, dla rodziny i dzieci także, aby nie widzieli go więcej naćpanego.
Sądzę, że ta pasja do gór, to taka dalsza terapia. Myślę, że żona wiedziała o tym, poznała jego psychikę i kibicowała mu w tej pasji, ucząc także ich wspólne dzieci, że tata jest wartościowszym człowiekiem chodząc po górach, i że to robi też dla nich, bo ich kocha.
Nawet, jak zginie w górach, to w pamięci dzieci pozostanie odważny i lepszy niż słaby ćpun.

Jest tu sporo osób krytykujących go, że niby egoista, że nie myśli o dzieciach, że ma drugą żonę, a ilu z Was tu jest takich, którzy też się rozwiedli, mają drugą czy nawet trzecią żonę, że nie dbają o swoje dzieci, nie chcą płacić alimentów, że nigdy nie ryzykują, nie staczają się po kolejnych libacjach alkoholowych czy nie szarżują autami po drogach?
Bardzo łatwo kogoś oceniać, nazywać kogoś debilem, i różnymi innymi epitetami, a sami to co?
Ideałami jesteście? Popatrzcie najpierw na siebie, a może ten Tomek, najpierw ćpun, potem wielki miłośnik gór i do tego niosący pomoc najbiedniejszym dzieciom, mieszkającym w tamtych rejonach już zasłużył na szacunek za odwagę, bo to jest wielka odwaga pokonywać kilometry w górę w tak ekstremalnych warunkach. On nie strzelał do ludzi czy do zwierząt, on kochał tylko góry, bo te góry dawały mu żyć lepiej, dawały mu ukojenie i radość.
Wszędzie, gdzie go widziałam na fotkach i filmach w internecie w górach, to widziałam tego człowieka uśmiechniętego. Tak widocznie góry na niego działamy mimo straszliwego zimna i wysiłku, także niewygody. Czy za to aż tak musicie go krytykować i wyzywać od debili?
Zabraniacie mu takiej przyjemności czy może zazdrościcie mu tej odwagi i tej odporności, i tej determinacji w pokonywaniu najtrudniejszych gór świata?

Dla mnie ten Tomek jest godny podziwu i szacunku, bo to wartościowy człowiek, a nie żaden debil.
Mimo, iż chyba już wszyscy postawili na nim krzyżyk, to ja wciąż wierzę, że on to przeżyje, że jest silny fizycznie i też psychicznie, że jak odpocznie w tym namiocie, prześpi się, to zejdzie sam o własnych siłach, nawet z odmrożeniami - już raz z podobnej opresji wyszedł i też miał odmrożenia, no chyba że już nie żył, zanim ta francuska zdecydowała się sama schodzić.
Ale do końca trzeba mieć nadzieję. Nie przekreślajmy go tak szybko i nie krytykujmy go za miłość do gór. On nic złego przecież nie robi.

...Francuska...

:empatyczna mój komentarz z kilku stron wcześniej:

"herofan z tego, co o Nim poczytałem, to wychodzi obraz człowieka, który był narkomanem, który zamienił heroinę na wspinaczkę.
Ta wyprawa to był Jego złoty strzał."

Był narkomanem i narkomanem pozostał, zmienił tylko narkotyk.

:thurgon
Całe życie to ocena i podejmowanie decyzji.
Sytuacji przyglądałem się jednocześnie jako chłodny sceptyk wytykający każdy błąd i koszt jaki zauważył, jak i gorący entuzjasta, który nie wie za jaką pokonaną granicą może spodziewać się nowego maksimum globalnego, vel złotej góry, vel okazji życiowej.

Zakładając, że życiowym i społecznym celem mężczyzny jest dobrowolne pokochanie przez kobietę, posiadanie wspólnych dzieci, zadbanie o ich przyszłość, przekazanie im wzoru, posiadanie wspaniałych przyjaciół, zdobycie sławy i posiadanie jakiegoś hobby, a na koniec jak najlepsza śmierć to facet zrobił wszystko. Zaryzykował bardzo dużo i mu się udało. Tak jakoś pokierował życiem, że to wszystko się stało. Ale ja z tych, którzy są nienormalni.

:thurgon z tym co napisałeś w tym ostatnim poście w sumie w pełni się zgadzam. W mojej opinii - oceniać można każdego, bo dlaczego nie? Cały czas to robimy. Zresztą np. jaki sens miałoby zachwycanie się sztuką, gdyby ocenianie innych i ich osiągnięć było zarezerwowane jedynie dla tych, którzy działają w danej materii. Podobnie wygląda zresztą kwestia żartów. Żartować można ze wszystkiego, wszystkich, zawsze, co oczywiście nie znaczy, że ktoś nam kiedyś nie zrobi krzywdy za żart, który trafił na niewłaściwego człowieka w niewłaściwym momencie i takiego, który nie ma poczucia humoru. Więc ta cała powyższa dyskusja jest w pełni ludzka.

Sytuacja stała się mocno medialna - do tego, dzięki technologii - "na żywo" śledziliśmy walkę o życie człowieka, o którym większość z nas nigdy wcześniej nie słyszała. Nic dziwnego, że emocjonalnie jest to mocno angażujące, zwłaszcza, że okazało się, że w którejś z tych chwil, kiedy czytaliśmy i pisaliśmy pierdoły w internecie, on umierał. Gdyby nie to, że media wykorzystały sytuację [czemu też się nie dziwię, bo w tym momencie, kiedy jest tyle źródeł informacyjnych wszędzie, to taka sytuacja to dla nich mała żyła złota], pewnie nie ekscytowalibyśmy się tym tak bardzo.

I zgadzam się z tym również, że himalaizm jest bardziej ryzykowny niż filatelistyczne zapędy, ale najwyraźniej w przeciwieństwie do Ciebie, nie uważam, żeby w jakikolwiek sposób sprawiało to, że himalaiści są gorszymi ludźmi niż filateliści. Robił to co lubił, zmarł robiąc to - żona i dzieci [nie wiem która to żona i które dzieci z którą żoną - bo tak - jestem jedną z tych osób, które o Mackiewiczu usłyszały po raz pierwszy przedwczoraj], a zwłaszcza żona - znały ryzyko. A dzieci - cóż - w dalszym ciągu uważam, że zarzucenie pasji/hobby itp. ze względu na dzieci, byłoby czymś niewłaściwym pod wieloma względami. Patrząc na nie mógłby widzieć nie zrealizowane marzenia. To mogłoby być trudne, zarówno dla niego jak i dla nich.

:empatyczna , jeżeli już to Francuzka

*niezrealizowane
p.s.w sumie najbardziej z tego wszystkiego zszokowało mnie to jak bardzo NIE jest zorganizowane ratownictwo wysokogórskie na poziomie globalnym. Jak bardzo kuleje współpraca międzynarodowa i jak wiele zależy od biurokracji. Z drugiej strony - rozumiem podejście Pakistańczyków. Ale jednak i tak dziwi mnie, że działa to w ten sposób.

:miss_cappuccino himalaiści nie są gorszymi ludźmi niż filateliści, ale nie są też lepszymi.

:empatyczna no właśnie chciałam zapytać o co chodzi z tym

:empatyczna
FrancuZka

kurna, zaraz cię ubiegną, jak chwilę zostawisz forum

:lordkaftan dokładnie tak.Tylko, że z tego co pisałeś wcześniej można wyciągnąć wnioski, że uważasz inaczej. A nawet można wyciągnąć wnioski, że pedofile i mordercy są lepsi od filatelistów W sumie coś w tym jest

:ami56
Francuska tak, jak Polka piszemy dużą literą.

:empatyczna

"francuska to jest np. musztarda... Revol jest FrancuZką

:nevya :hubbabubba :klaudi
No dobrze już dobrze - przyznaję się i biję się w piersi zawstydzona.

:nevya co do tej nieszczęsnej Francuzki zdania nie zmienię - *** nie partner, na ryby bym z nią nie poszła.

:empatyczna ok

Ej! Ale miał przecież wizję...

:miss_cappuccino ale to nie ja zamieszczam cytaty słynnych pedofili, morderców i filatelistów. Swoją drogą, czy istnieje jakiś słynny filatelista?

Marzenia miał...

:lordkaftan

Akwarelystę szybciej znajdziesz :P

Jako heroinista chuja w ustach też pewnie miał...

:skijleń, jak Cię lubię, tak przestań miśkować

:ami56 , dalej nie ogarniam... Np. lubisz Kraków - szukasz kogoś kto jedzie do Krakowa. Jedziesz z gościem autem, jeb, wypadek, gość jest zmiażdżony, pali się samochód, nie możesz typa wyciągnąć, nie masz jak mu pomóc, pomoc dojedzie dopiero za kilkadziesiąt minut, a do tej pory samochód spłonie. Nie ma gaśnicy, bo gość nie miał jej na wyposażeniu. Opuszczasz auto i szukasz ludzi, którzy mogą pomóc.

"Ale suka z tej ami, ja bym się z nią nie napił" - pisze anonimowy internauta